Şeyh Bedrettin destanı yalanı

Şeyh Bedrettin isyanı yalanı
Gündüz sosyalist, gece jigolo Nazım Hikmet yazmış,
Şeyh Bedrettin Destanı.
16 yaşımda okuduğumda garipsemiştim, Şeyh'ten devrimci olur mu diye.
Sonra bütün sosyalisytlerde aynı nakarat Şeyh Bedrettin Destanı'na övgüler düzüyorlar, kadınlarla yatarken.
1402'de Yıldırım Beyazıt Timur'a savaşı kaybedince, Osmanlı prensleri birbirleri aralarında savaşa başlıyor.
Batı Anadolu'da ve Makedonya'da yaşayan halk Rum.
Her yıl Osmanlılara hristiyan oldukları için haraç veriyorlar düzenli olarak.
Osmanlı prensleri birbirleriyle savaşırken, fırsatı olan bölgeyi yağmalıyor, tecavüzler son sürat.
Osmanlı Prensleri birbirleriyle savaşıyor.
Şeyh Bedrettin de bu prenslerden birini Musa'yı tutuyor.
Ayaklanan şehzadeler birbirini öldürüyor.
Mehmet'in ordusuyla Musa'nın ordusu savaşıyor. Mehmet'in ordusu Musa'nın ordusunu yeniyor ve Musa'nın askerlerini öldürüyor.
Öyle Nazım Hikmet'in söylediği gibi halk ayaklanması olmuyor.
Nazım Hikmet bir sosyalist olarak yalanlar düzerek kemalistleri övüyor.
Ayaklanmanın ismini Şeyh Bedrettin isyanı koyuyor, kemalistlere yaranmaya çalışıyor.
Kemalistlere yaranmak için herşeyi yapıyor, yine de 15 yıl cezaevinde yatıyor.
Ama devrimci ideoloji o kadar gözlerini kör ediyor ki, Makedonya'da, Batı Anadolu'daki öldürülen insanları ayaklanmacı olarak görüyor. Oysa onlar şehzade Musa'nın askerleri.
Bütün savaş şehzade Musa ile şehzade Mehmet arasında oluyor. Şehzade Musa Bedrettin'i din işlerinde en yetkili kişi ilan eder.
Şehzade Musa Şehzade Mehmet'le girdiği savaşı kaybeder.
Şeyh Bedrettin de savaşın kaybedeni olarak asılır.
Nazım Hikmet niye ayaklanan bir grubu tutma ihtiyacı duyuyor?
Aynı birinci ekip İttihat ve terraki'cilerle, ikinci ekip İttihat ve Terraki'cilerin savaşında bu defa Musa kazandı mı demek istiyor?
Nazım Hikmet gündüzleri sosyalist, geceleri jigolo.
Jigololuktan para kazanmıyor, kadınlarla gönüllü seks yapıyor.
Oğlu ile çocuğunun annesi Paris'e geliyorlar, Nazım Hikmet'le konuşmak için.
Çocuğun annesi zorlanıyor tek başına çocuğuna bakmaya.
Nazım Hikmet cocuğunun annesine ve oğluna öyle kötü davranıyor. ki,
Mehmet hayatı bitinceye kadar Nazım Hikmet'ten nefret ediyor.