Birlikte yürüdüğümüz o yağmur yıllarında
Ve o antik yollarda
İyi bir yürek tamircisi
Ve iyi bir devrimci olmak isterdin
Devrik cümlelerinle,
Devrim adında çilli bir sokak çiçeğine âşık olmuştun da
Kızıl saçlarından tutulmuştun yürek kramplarına
Ve biz ilk senden öğrenmiştik “aşk cesaretini”
-bilirdik, sen bize hep bir beden büyük düşünürdün
Çünkü biz, bayat ekmeği önce yemeyi sevap sayanlardandık
Çünkü bizim “benim oğlum çok akıllı teyzesi” diyen bir annemiz vardı
Çünkü bize, soru işaretleri yasak bir kıvrımdı
Ve hepimiz, insan şeklinde birer kafes örülmüştük kendimize
Biliyor musun Seyfo
Bende sorgulamaya başladım artık
Fikirleri, inançları ve aynayı
sanırım şimdi anamla, aynı duayı edip, farklı tanrılara inanıyoruz
O abaküs tanrısına kalbini şekillendirmiş
Ne götürse sayıyor
-ah derviş amca, “insan hiç, sevdiğine götürdüğünü sayar mı? ”
Diyor küçük kız, bir kıssadan hissede
-oysa şah damarımız seyfo, huzurda her dem mat oluyor…
Kayıt Tarihi : 13.9.2014 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O Eyvah Necdet ki '90'ların ortasından seslenir ,yani bir nevî gençliğimizin köpük,billur günlerinden...
Önce şiir biter,sonra gençlik...
Eyvah Necdet bir kez daha seslenir;
''Midyat...Seyfo...Gülün !..''
''İyi bir yürek tamircisi'' olmaktan gayrı başka çabamızın olmadığı...
O güneşli günlere götüren bu bıçkın şiire selam olsun !
TÜM YORUMLAR (8)