Seyfi Yiğit Şiirleri - Şair Seyfi Yiğit

Yıllar yılları kovalıyorken
Maziden tek kalan hatıramdın sen
Gönlüm de yer eden bir çizği iken
Mis kokum nurum canımsın annem

Hatıranı silemem bu bedenim sen

Gönül yola akar
Gülleri uğruna saçar
Sevdana kol açar
Can seni candan kucaklar
O da
Koşarak gel diye bakar

Bak çalıyor çanlar rüzgarsız anlar
Çok şey anlatıp yansıtırlar
Anlamak istenirse anlaşılır
Bakışlar

Çağrıştırdıkları sayısızdır çanların

Bırakın sözlerim duyulsun Gözlerim konuşsun artık
Prangalar çıksın Kelepçeler açılsın vurulmasın gayrık
Sokaklar arınsın Aydınlar konuşsun Mahalleli durulsun artık
El ayak çekilsin şiddet bitsin tükensin meçhul bulunsun gayrık

Yağmasın artık bombalar Ölmesin gayrı Analarla çocuklar

Baktığım her yerde
Aşkım
Gözüm sana takıldı
Göz ile
Adını yüreğime
Gönlüme yazdım

Göz göze geldi
Name işledi
Aşk kalbe girdi
Yeri yeşerdi

Söz bestelendi

Gül yüzlüm
Güzel gönüllüm
Seni andım dün gece
Hüzün içinde
Gözün vardı
Baktığım

Son bahar gibiydi senle aşkımız
Sarı yapraklardı tavrımız
Yere düşen yapraklarda zayiatımız
Rüzgarda savrulanlardı kaygımız

Kuru dallar karamsarlıklarmız

Sözün özü
Kıssadan hisse
Nokta
Yerin zarif
Gözde yaprakta

Gönlümü verdim sana ulaşmadı mı?
Kalpten aradım seni hiç çalmadı mı?
Sevgim seni yürekten hiç sarmadı mı?
Gözlerim sevdamı anlatmadı mı?

Siluetim seni içten hiç yakmadı mı?