kılıç gibi keskin adın
sen beni nasıl bıraktın
karanlık sensizlikmiş
geçte olsa anladım
gövden gibi sağlamdın sen
yataklara nasıl yakıştırdın
yüzündeki solgunluk
düzeldimi son aşkım
giderken elvede demedin
kavuşacağımız nerden bildin
sen gitmedinki hala benimlesin
kara toprak sende kimsin
rüyalarımda benimlesin
hala gülüyorsun sevinçlisin
cennette rabbim sana yer biçsin
bekle beni geleceğim
Kayıt Tarihi : 1.6.2009 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!