Ağlayan çocuklar gördüm,
Baka kalıyorlardı yüksek yüksek binalara,
Balkonlar da koşuşturan arkadaşlarına,
Birde arada dalıyorlardı gökyüzündeki semalara,
Ağlayan çocuklar gördüm,
Aklım sendeyken
Nasıl olduğumun hiçbir önemi kalmıyor
Sadece rengarenk çiçekleri toplamak
Cemreler düşmeden başucuna koymak istiyorum
Aklım sendeyken
ANNEM
Annemi düşünüyorum,
Güneş batıyor, bir gün daha bitiyor
Zaman akıyor, ben ise durup düşünüyorum
Cenaze merasimindeyim şimdi
Dükkanlarda unutulmuş aşklar
Süs eşyalarına feda edilmiş sevgiler
Bataklığa saplanmış gelecekler
Gözler arabada, elbisede, parada
Dilden dökülen ilk sözler
İşçi mi, Memur mu, esnaf mı?
Ben doğulu kadınım
Sırtımda yılların yükü
Arkamda yalnızlığın yorgunluğu
Karşımda yetmişlik çaresiz bir adam
Önümde dul bir gelecek
Kapına kapanan benim
Seni uykudan uyandıran benim
Saçlarını toplamadan, dağınıklığınla seni bekleyen benim
Her şeyin ile seni seven benim
Evet benim
Biliyormusun
İlkkez gözlerim den yaş akmadan uyuyacağım
Senin sözlerini beyaz kanım dan çıkacak olan yaşlar arasına koyup uyuyacağım
Seni düşünüp
Sana inanıp
Seni yeniden sevip
Bir an bile silmedim ismini
Sende başkasının ismiyle başlama cümlene
Kararıyor gözlerim
Ben bile kendimi durduramıyorum
Yıkasım geliyor bütün beton duvarları
Bir başka şehre gidiyorum
gökyüzüne sürüyorum motorumu
Gökkuşağının yedi rengini öpüyorum
Yağmurlara sarılıyorum geceleri
Temeşa ediyorum bulutlar la
Bir Daha Gün Doğmayabilir
Bir daha gün doğmayabilir senin üzerine,
Karanlıklar içinde kalabilirsin,
Ölüm seni bulabilir mesela…
Bir daha güneşin doğuşunu göremeyebilirsin,
Belki uyanamayacaksın sen...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!