SONSUZLUK
Bir umuttu seni tanımak
Yeniden yaşama sarılmak
Benim beninde seni düşleyip
Her sabah sevdanla uyanmak.
USTA
Uyandı sabahın ilk ışıklarında barakasında.
Nasırlı elleri ile hazırladı peynir ile zeytini
Yudumladı soğuk havada senin sıcaklığını
Her lokmasında sindirdi yüreğine özlemini.
VEDA
Yaşamdan kopmuş bir sükûnetle,
Unutuldun bir kuytu kulübende.
Olmasaydı can yoldaşın minnoşun bugünde olmayacaktın musala taşında
YALNIZLIK
Düşüverdi dizlerin üstüne zifiri karanlıkta
Ne tutunacak bir taş ne de bir dal
Kaybettikleri tek tek canlandı anılarında
Ne bir yankı ne bir nefes, esir yalnızlığına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!