Seyduna Şiirleri Zor Cemrem Zor

Süleyman Köse
276

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Seyduna Şiirleri Zor Cemrem Zor

Ve yokluğun hasret oluyor
Hasret kanatıyor beni vurduğun yerden
Ölümün adı hasret
Hasretin adı yalnızlık
Yalnızlığın adı sen
Senin adın cemre oluyor
Kadim ayazlar yaşatıyor bana yokluğun
Zemheride yalnız kalmak
Zor cemrem zor.
Oysa sana sakladığım ne baharlarım vardı benim
Şiirler biriktirdim dudaklarımda
Gelseydin
Sen koyacaktım adını hayatın
Şimdi;
Pırıl pırıl bir sevda,
Ve varlığına muhtaç gonca gülüm
Kar altındadır.
Ayaza baş kaldırıp gül olmak
Zor cemrem zor…

Aslında senden öte söyleyecek sözüm vardı da benim
Aşkının ummanında kaybolmuştum ben
En çok uzakları anlattı bana bakışların
Ulaşıldıkça ulaşılmaz olanı
Ve sığınmaya çalıştıkça yüreğine
Kar kış kıyamette kalışımı çırılçıplak
Çaresiz ve bağlı
Kavuşamamakmıydı sevmek
Yoksa bulup bulup yitirmekmiydi ellerini
Ateşinde yanmakmıydı hasretinin
Yoksa kendisimi ateşti zaten sevginin
Yudum yudum sindirmekmiydi içime uzaklığının acısını
Yoksa aşk acımıydı
Ki her damlası ağulardan süzülü
Şimdi mevsimsiz karlar düşüyor gönül bahçeme
Yüreğime yüreğinden çığ düştü
Üşüyorum haaa
Sar beni desem bilmem duyarmısın ki
Gonca gülken vurgun yemek
Zor cemrem zor
Kadim sensizlik değil mi içimde ki bu sancı
Bundan değil midir kanaması yüreğimin
Hele ille de ille sol yanım
Kar kış kıyamette kalışım
Yittiğin günde kaldı umutlarımı sulayışım
Gerisimi
Sorma.
Sonrası sağır sessizlik
Sonrası ölüme eş yokluğunun
Şimdilerde en çok kaybettiklerim arasında kendimi özlüyorum
Sevdana kurban ettiğimden beri kan damlamada
Delikanlı yüreğimden
Yaralarını sarmaya çalışıyorum
Bu kaçıncı feda edişim kendimi aşkına
Bu kaçıncı ölüp kaçıncı dirilişim
Daha kaç zemheride kalacak bu erkek dökümü yüreğim
Son nefes
Son demdeyim
Bahar bekleyip kışta kalmak
Zor cemrem zor
Hangi yola çıksam sende bitmedeyim
Sen diye başlamada bütün sensizliklerim
Bu ilk değil uykuları kendime zehir edişim
İlk değil yüreğine seslenişim
Gecenin bir vakti
Çığlık çığlık susmalarımı sana yollayışım
Bu savaşın galibi sensin
Anladım
Beden benimse bile
Can senin bak esirinim
Ve hüküm buyurmuş yüreğin
Muzaffer komutan edasıyla
Suçumuz malum
Cezamız ölüm
Olsun gülüm olsun
Yüreğinden sürgün olmak
Zaten her dem ölüm
Hüküm buyurmuş yüreğin
Vurulmuşum.
Çok da yabanı değilim aslında bu tükenişe
Aşk için yitenlerden dinlemiştim ben bu öyküyü
Ne tuhaf çelişki değil mi
Aşımken ekmeğimken
Sensizlikten ölüyorum
Demek aşk böyle alırmış canı
Ve ölürken bile insan
Sever mi celladını
Hala soruyormusun bana
Ne kadar seviyorsun diye
Güneşe hasret kardelen kadar tutkunum gözlerine
Kar altından filiz vermek
Zor cemrem zor

Süleyman Köse
Kayıt Tarihi : 6.11.2011 22:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Sorma bana 'ne kadar seviyorsun' diye. O kadar işte! - Tavanı kadar sokağın, dibi kadar cehennemin. N.HİKMET

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Süleyman Köse