Seyduna Şiirleri-Yaramaz Çocuklar Gibi-

Hanidir ayrıyım yar kucağından
Gül kokusundan,kor dudağından
Düşen zülfünün ardından bakıpta kaçan
Gözlerin yaramaz çocuklar gibi

Susar dilim söyler gönlüm taa en derinden
Canın çekmede canını yine gel desen
Hani usul usul tenimde gezen
Ellerin yaramaz çocuklar gibi

Sen çöz beliklerini sal omuzlarından
Savrulup rüzgarda ruhum okşayan
Alırım kokusunu ben uzaklardan
Saçların yaramaz çocuklar gibi

Ne güldün ne de güldürdün sen beni güzel
Neler çekmedim ki ben elinden güzel
Ne gel der dillerin ne de git güzel
Sözlerin yaramaz çocuklar gibi

Usul boylum sen salın gel akşam inmeden
Çöz göğsün düğmelerini öpem memelerinden
Bana bir şey anlatıyor sanki gizliden
Gülüşün yaramaz çocuklar gibi

Kuytu bir tenhalıkta kimse görmeden
Soyunup gir koynuma yine yeniden
Sevişelim faslı bahar sona ermeden
Sevgilim yaramaz aşıklar gibi