Seyduna Şiirleri Kardelenim

Gönül köşküm senindir salında gez inceden
Vuslatına ter dökerim daha aktır teninden
Genin bir yarısı çıkıpta düşlerimden
Usulca dudaklarımı öpmezmisin kardelen

Azraile can vermem canan alsın canımı
Ateşi senden gelir sen yakarsın bağrımı
Hasretin çağlattığı bu arsız yaşlarımı
Uzanıp mendilinle silmezmisin kardelen

Bedeli bu sevdanın ölmekmidir uğruna
Hasretin ateşten gömlek kim giyerki sırtına
Ermeden vuslatına bassa beni bağrına
Boy verip toprağımda bitmezmisin kardelen

Sana seni anlatır her sözüm her şiirim
Ayrılık cana zulüm bunu bir ben bilirim
Değmezse tenin tenime açık gider gözlerim
Uzanıp ellerinle yummazmısın kardelen

Böyle buyurdu yaradan sen bana ben sana yar
Gitmez ki yüzün gözümden sevdam dünyalar kadar
Aşk asıl bende saklı menununsa adı var
Us denenden arındım görmezmisin kardelen

Yüreğime dert olur çatma hilal kaşını
Bir canım var feda olsun esirgeme aşkını
Koklamaya doymadığım kına kokan saçını
Koyup başını sineme dökmezmisin kardelen

Söyle nereye kadar sürer gider hasretlik
Sevdam kıyamete kadar sanma sakın mevsimlik
Desem ki halime haldaş olurmusun ömürlük
Kalan ömrüm senin olsun demezmisim kardelen

Doya doya saramadım budur gider gücüme
Sen bir kere gül yeter bahar gelir ömrüme
Ayaz yemiş,vurgun yemiş viran gönül bahçeme
Efil efil,çisil çisil yağmazmısın kardelen