seyduna Şiirleri*Durup Dururken*

Yeter bu cilveyle naz allahından bulasın
Ben adını andıkça sen saçların yolasın
Eriyorken sıcağında böyle büyük bir aşkın
Kışa döndürdün yazımı durup dururken

Böyle senden uzakta seni sensiz yaşarım
Bak yine kanadı işte o kadim yaralarım
Sebebi sen oldun bak çağlar göz pınarlarım
Sele döndürdün yaşımı durup duruken

Kalbim adınla atar kürdün dilberi
Bu hicretim sanadır sen de gel beri
Seni gördüğüm o ilk günden beri
Adın söylemede dilim durup dururken

Durma bana öyle ırak yanaş yanıma
Günah değil seni sevmek ses ver çağrıma
Cemreler düşmüşken bahar dalıma
Soldurma gönül bağımı durup dururken

Dağıt rüzgara karşı savur saçlarını
Canım istemede seni cennet kaçkını
Sunmayacaktın madem vuslatın tadını
Neden döndürdün ahtımdan durup dururken