Seydun şiirleri-Sabıkalı Gözlerin-

Ne akıl koydu başımda,ne ben de bıraktı beni
Hani sen hep benim idin,gülüm o yeminin hani
Huri gılman onuın olsun,silmezki ben de ki seni
Ben yanarken o seyretti; sabıkalı gözlerin.

Uzaktır ellerin uzak ben bu ömrü ne yapayım
Uzaktır nefesin uzak ben bu canı ne yapayım
Mecnundan besbeter oldum bak gör beni ne haldayım
Hiç mi sormaz hatırımı sabıkalı gözlerin

Sensizliğe isyanımdır her sözüm,her şiirim
Çok kalmaz canım bedende toprak çağırır bilirim
Bilmesen de ahvalimi son nefeste seni derim
Islak ıslak bakmaz mı hiç sabıkalı gözlerin

Hiç mi vicdan yoktur sende o öyle nasıl bakıştır
Yine vurdun en derinden bilsen halim ne yamandır
Canım bak can çekişmede erkenci son aşikardır
Canıma kastediyor bu sabıkalı gözlerin

Suçum sevmektir seni işlenmiş sicilime
Sev dedi gözlerim vuruldum mah yüzüne
Bin kez gelsem dünyaya değsin gözüm gözüne
Suça teşvik eder beni sabıkalı gözlerin