Seydo!
Aydınlığın gözü kör,
Kulağı sağır.
Vicdan katre katre zift akıtıyor
Seydo, şimdi sen bir çiçek bahçesindesin.
Yüzünde papatya gülüşü var.
Oysa boynun ne kadar ince.
Dayanırmı?
O boyun dayanır mı Seydo?
cehennem ateşine
Seydo’nun kalbi Erciyes de..
Erciyes’in karı erimez derler.
Düşlerini Erciyes’e uzat.
Uzat Seydo.
Kardan üç top yap,
Yuvarla gitsin mapushane üstüne.
Seydo, ellerin yorgun
Ellerin beyaz
Seydo kar beyazı ellerini içerde bırakma.
Onu da götür Erciyes’in karlı başına
Seydo, çığlığın suskun
taş duvarları eritti,
Seydo sen gidince
Erciyes ardın sıra ağladı.
Biliyor musun?
Taş, toprak, kaya kahır içinde
Seydo, bak! Kırılıverdi.
Ah! Erciyes’in kalbi ne kadar ince.
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 19:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Nalçacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/24/seydo-nun-cigligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!