Seydiköy Şiiri - Nazmi Öner

Mart gelince dağlarında salep, menekşe
Yamaçlarında kaynaklar, gözeler
Burdur Antalya şosesi üstünde
Bucak bir adım ötesi, Antalya bir saat
Burdur yarım saat mesafede.

Bağlar Akdeniz’i iç bölgelere
Zeytini çalıya, mersini ahlâta, kekiği stepe
Sürekli bir değişimdir zaman Seydiköy’de

Kocadağ’dan Sıtma Oluğuna
Bir çayın yamaç aşağı inişi gibi
Davar suya iner, tatlı kıvrımlarla.
Ve derin aşkların vuslatı gibi
Emişir keçi oğlağıyla, sağımdan sonra.

Kekik yemeyen davarın etini neyleyim
Değme keyfine koç katımında şişeğin
Seydiköy’de, doğallığın merkezindeyim.

Kayaların arasında bir yerdi Kerkezlik.
O küçük koyaktaki tarlamıza
En çok afyon ekerdik.
Yol arasında tütün kırar
Tavşan Tepesinde bostan beklerdik.

Dağında kekik biten köy benim
Ovasında keklik öten köy benim
Seydiköy’üm, nostaljisi düşlerimin.

Kışın kar yağmıyorsa bir yerde
Yaz yakıcı sıcak ve ter değilse bedende
Güz hem bereket ve hem de hüzün getirmezse
Bahar aşkları, umutları ve sevinçleri yeşertemezse
Ben neyi yaşayacağım o yerleşimde?

Mevsimler zamanında iner dağlara, ovalara
Dağlar hayat ota, çalıya, dağlar sembol dayanca
Dağlar dosttur Seydiköy akşamlarına.

Dağsız belde, benzer duvarsız eve
Bu yüzden, çevirir etrafınızı dağlar
Bir ortaçağ şatosu gibi Seydiköy’de.
Canın isterse derinlik, enginlik
Kaldır kafanı, bak gökyüzüne.

Değme sevincine keçinin, çalılar kavladığında
Seydiköy’de çalı, meydan okumaktır yoksulluğa
Çalı inadına yaşam, çalı sıkı sıkıya sarılmak toprağa.

Nasıl unutabilirim Cenkçi Pınarını
Sumaklı’nın sümbül kokulu baharını
Alışık adımlarla, Sivriz’e ağan davarları
Taşlıbucak’daki kıl çadırları
Onaç Çayını ve kıyısında söğüt ağaçlarını.

Dünyaya gelişim, ilk çığlığım, ilk sevincim
Çocukluğum, ilk gençliğim, uçarı heveslerim
Seydiköy’üm: doğum yerim, toprağım temelim.

Açılır bir gül albenisiyle
Asar’dan kalkan bir küme bulut
Baraj gölünün üstünde.
Persepolis sarayında bir sütun gibi Hökez
Kaldırır omzunda bulutları gökyüzüne.

Seydi Dede uhrevi bir açılımdır geçmişe
Kültür bir ırmak gibi koşarak geleceğe
Akar durur, büyüyüp coşarak Seydiköy’de

04 Temmuz 2008 Seydiköy-Bucak