Gittiğinde dönmemek üzere artık
Gülmez tutunduğum sorular yüzüme
Silik gözlerim sebepsiz bakar güne
Yokluğu kamçılar vargücüyle varlık
Kapatmadığım kapılar açık değildir simdi
ve kelimeler dort duvar arasinda
kronik bir yara catlayacak simdi
utanmadan serinliginden
ve de korkmadan tuzlulugundan
yosun kokan kopuk kopuk bir ruzgarin
Golgenden korkmaz golgem
Bela gibi her daim pesinde
Acilarin besledigi kizil ofkem
Olur ve hayat bulur elinde
Adimlarim adimlarinda
Gece cekti sefkatli kanatlarini
Ustumden, duslerim kaldi cirilciplak
Cakan simsek susta bir bak
Gormuyor musun cektigim kirli azabi
Yildizlar dusmeyin kaldiramam
Bugun beynime gecirdi gunes atesten
Kizarmis keskin pencelerini
Kivrilmis gagasiyla oydugunda gozlerimi
Bir bunalti yukseldi bedenimden
Demet demet isinlari saplandi
Yine yagmur yagiyordu cocuksu gozlerinden
Damlalar el ele tutusmus kardesce
Huzur icinde inerken suzgun ellerine
Kirmizi guller haykiriyordu yureginden
Ey doztumuz damlalar! Biz burdayiz. Bekliyoruz
Ey öpülesi yalnızlık uzat elini
çek kurtar beni bu karmaşadan
açma kapıları gönder geleni
gözlerim kan ağlasa da ardından
küfürler etse lanetler yağdırsa da dilim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!