Şefaatin bir nevi, olmalı ki seyahat;
Onun ile sıhhatli yaşanıyor şu hayat
Vesilelik demekse, şayet dilde şefaat;
Safahat’a Şefi’dir, demek fazla seyahat.
Gayesizce gezmekler; kula manen bir afat!
İbret için turlamak; mü’minlere mükafat.
Gezginliğin sonunda, varsa şayet sefahat,
..
Kainata zer etmiş, hikmetleri o, Hakim
Vazifeli bulmaya, şu arzda ki her mukim!
Atalete yatarak; ”neme lazım” diyorsan,
Senden başka şu işe, olabilir elyak kim?
İnse vermiş yaratan, en mükemmel akıl’ı!
Bulsun diye kulları, maslahat’ı makul’ü.
Okunmayı bekliyor, şu koskoca kâinat!
Teşvik eder Mevla’sı, her müstait akil’i
..
Yolcu yolunda gerek, madem birer yolcuyuz!
Gönül vermek durağa, gafletinden o kulun.
Başka tevil beyhude, gerçek ayan biz buyuz!
Göz kapamak sefere, cehlindendir akılın.
Sanma kara topraktır, gideceğin son durak!
Epey fazla duraklar, azığını bolca koy.
Kabir ebed yolunda, varılacak bir uğrak,
Demediyse kimseler, bu gerçeği iyi duy!
..
Kim isterse tam sıhhat
Etsin çokça seyahat
Böyle yapıp edenin
Geçer ömrü pek rahat
Sabah erken kalkarak
Çıkan kıra, bayıra!
Vazgeçmeyen bıkarak
Erer türlü hayır’a!
..
Kâinatı durmadan, etmek gerek temaşa!
Hiç yaptın mı şu işi, alıp aklı sen başa?
Dikkatle bak ey akil, gör âlemde rahmeti!
Çok mu böyle Rahim’e; bir teşekkür zahmeti?
Onca ihsan ve inam; etmiş seni ihata!
Fark etmemek bunları; değimlidir bir hata!
Tadat ile tükenmez, bu Rahmani ikramlar!
..
Doğuştan zenginiz, çoklar bilmiyor,
Fakirlik oduyla, yanıyor beşer.
Mal mülk hırsıyla, huzur kalmıyor,
İnsanın gafından, doğar bunca şer.
Tek bir organın, kaç milyar eder?
Maddisi sadece, toplam ne eder?
Ne kadar ödedi, valide peder?
Gerçekten cahildir, epeyce beşer.
..
Yadırgayıp çok şeyi, demeyin siz; ”bu nedir? ”
Bu ümmetçe beklenen; en dehşetli fitnedir!
Şu fitneden etmişler; istiaze tüm selef,
Değil hala farkında; bu belanın çok halef!
Moda sanır(!) bidati, hoşgörüyle karşılar(!)
Taş devrine benzedi, tüm pazarlar çarşılar!
Her sefihlik revaçta(!) yadırganmaz denaet!
..
