Şefaatin bir nevi, olmalı ki seyahat;
Onun ile sıhhatli yaşanıyor şu hayat
Vesilelik demekse, şayet dilde şefaat;
Safahat’a Şefi’dir, demek fazla seyahat.
Gayesizce gezmekler; kula manen bir afat!
İbret için turlamak; mü’minlere mükafat.
Gezginliğin sonunda, varsa şayet sefahat,
O gezgini bekliyor; dünya, ukba mücazat!
Madem hikmet yitiğin, bulmak için gez dolaş!
Kaf dağında olsa da, o, hikmeti bul, ulaş!
Ehl-i dünya tarzında, gezmemeli Müslüman!
Zira kayda geçiyor, gaflı geçen her bir an.
Tefekküre zeminse, her bir durak ve mekan,
Dolaşmaya et devam, olma turu bırakan!
İbret versin aklına, her tarihi virane!
Aldığını ketmetme, naklet onu sorana!
Ziyarette rahmet var, kesretle git sılana!
Elbette ki azap var, ondan muaf kalana.
Yedi yılda bir kere, Mümin sıla dolana
Mümkün ise daha sık, git dayına halana!
Ziyareti aksatma, istiyorsan şefaat!
Böyle ise rahmettir, bil kardeşim seyahat!
Cihat ŞAHİN
13.01.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 13.1.2011 16:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihat Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/13/seyahat-ya-resulallah.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!