Seyahat çantam Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Seyahat çantam

Turuncuları takındım geldim
yaz olsaydı takardım kulaklarıma
küpe küpe kirazları

kurtuldum nazarlarımdan
gitti başımdaki ağırlıklar

gerçi değildi gül yaprakları
başımdan aşağı düşenler
döktürmüş gibiyim kurşun

bir zamanların aşinası bu büyük şehir
her sokağında ayrı bir sevdanın imzası
şimdi nasıl yabancı
sisler içinde hatıralar

kime yol sorsak
verirdi yanlış adres
tarifleri hep çıkmaz sokak

sen bekle yolun başında bir gece yarısı sabaha karşı
elinde kandil

hayal meyal
el yordamıyla
olsa da yolu bulurum

sana neler getirdim bir bilsen
ağzına kadar dolu seyahat çantam
lebalep dolu aşk’ın
nöbet sırası sende

içimde bir iç savaş var
gümbür gümbür kalbim
iyi geldin sen bana

başka şehirler de vardı irili ufaklı
kuşandım turuncuları
vardı ya dallı budaklı ağaçları
bıraktım ardımda

buradasın diye sen ben sana geldim
o yüzden geldim
bu büyük sisler içindeki şehre

kıyamet sesleri gelen kara delikten sonra sen bana iyi geldin
ferahladım

arındım ağırlıklarımdan
senin gecen bana gündüz
ve senin gecen benim tan vaktim
bak atmak ta tan yeri
çıkar güneş birazdan

senin en karanlığın ışık bana
ve olsa da sevdan kara
geliyor çok şık bana

sen geldin önce iyi ki geldin
kulaklarımda kirazlar yok ama
geldim kuşandım turuncularımı
ağzına kadar dolu seyahat çantam

bıkkın dünya sobe demekten
ve bıkmadı mı aşk bilmem ki sobelenmekten

biz varsın hep böyle kalalım ben ebe olup
yakalarken seni kıstırıp bir çıkmazda
sen bekle beni bu sisler içindeki büyük şehirde

seninle ferahım şimdi
küllerinden doğan çerağım

aşk’ımız el değmedik gece masalı ki bin bir
sen sultan ben geceysem ve
o sevdiğin masal

masal dolu seyahat çantam

Yüksel Nimet Apel

20/Aralık/2012/Perşembe/Ankara