Seyahat Şiiri - Mehmet Uysal

Bayram sevinci gelmiş bu sabah bizim eve,
Çocukların gözlerinden parıldıyor güneş.
Herkes dört elle sarılmış o büyük göreve,
Seve seve yardımlaşıyor üç küçük kardeş.

Kalpler umut yüklü, mutluluk var hecelerde;
Yolculuk vakti keyfimiz yirmi dört ayardır.
Babam söylerdi o sıkıntılı gecelerde;
Tebdili mekanda evladım, ferahlık vardır.

Film şeridi gibi akarken eşsiz tabiat,
Bir gülümseme belirir herkesin yüzünde.
Kalpler kelebek olmuş, mutluluğumuz kat kat;
Her insanın biraz seyyahlık vardır özünde.

Geçerken yolumuz cennetin saklı koyundan,
Deniz mavi bir halı gibi yere serilir.
İçerken tarihi çeşmenin soğuk suyundan
Ecdadın ruhuna Fatihalar gönderilir.

Gün bitiyor, artık az da olsa dinlenmeli;
Birazcık uzaklaştık feleğin cefasından.
Sabah vakti güneşin doğuşu izlenmeli,
Sıhhat bulmalı o sıcak suyun şifasından.

Sonra birkaç yeni belde, birkaç yeni şehir…
Yolculuk, denizlerden gelen bir hoş sedadır.
Zaman akar ve bulanır hayat denen nehir;
Seyahat hem bedene hem de ruha gıdadır.