Şey
Ne dilersen iste! Dilek, şeyi vücuda getirir! Aslen “Şeyler” yok, “Şey” var! Şey, her şey!
Şey, tek şey ama sınırsız farklı izafi algısı, çoğul gibi algılanmasına neden olur! Tercih, şeyin oluşmasındaki ilk boyut; tercih, soyuttur, tasarı da soyuttur! Şey, somut algılandığında 3. Boyuttadır! Hiçlikten tercih ile 1. Boyuta çekilir, tasarı ile 2. Boyuta, “Zerre” olarak da 3. Boyuta çekilir! 3. Boyuttaki madde algısı şeyin 3. Boyut halini ifade eder! Zerre, aslen tektir; sınırsız farklı algılanabilir potansiyeli, onun sınırsız sayıda olduğu zannını verir. Şöyle ki, her yeri gören birinin sınırsız göze sahip olduğu düşünülür! Zerre, sınırsız kapsamda farklı algılandığında sanki sınırsız şeyleri ifade ediyor zannını verir! Oysa tüm algılamalar, şeyin izafi görünümüdür! Görünen farklı ve çok sanılan “Şey” aynı “Zerre” gibi tektir. Çokluk, 3. Boyutun izafi algısının ürünüdür! Kuantum fizikteki “Zerre” yani maddenin algılanmasına kaynak olan “Şey”, tüm izafi alanı kapsar; bu nedenle maddenin esasına doğru gözlem yapıldığında, maddeye kaynak olan tercihe doğru yani 3. Boyuttan hiçliğe doğru bir bakış yapılmış olur! 3. Boyutta gözlemlenen somut şey, tasarı ve tercih olarak 1 ve 2. Boyutta soyut olarak vardır; bildik “Somut” haliyle 3. Boyut algılarına görünmez. Yani görünmez ve tutulmaz ya da 3. Boyut maddi gözlem araçlarıyla tespit edilemez!
İrade, soyut; gözlem somuttur! “İrade” ile “Tercih” aynı manayı ifade etmez! İrade, hiçten-yoktan tercihe sunmaktır! İrade edilmiş olanı seçmek, tercihtir; tercih bu anlamda irade gibi düşünülemez! Gözlemler yani somut algılananlar, nesneleşmiş tercihlerdir-şeydir! İrade “Şey” değildir “Şey” tercihtir! İrade, tercihe sunulan şeyi mutlak belirler; tercih, şeyi izafi algılar! “O”, meçhul sınırsız kaynak, “İrade” olarak düşünülebilir! “Ben”, tercih yani 1. Boyut olarak düşünülebilir! “Ruh”, tasarı yani 2. Boyut olarak düşünülebilir! “Şey” 3. Boyut olarak düşünülebilir! 3. Boyuttaki izafi algılamalar; “Zaman-mekan, az- çok, büyük-küçük, iyi-kötü” gibi çoğaltılabilir! “Şey”, 3. Boyutta “Şeyler” gibi çoğul sanılır! Şeyin sınırsız görünümünü akıldan çıkarmamak gerek! Çoğulluğun nedeni izafiyet! Zaman ve mekanın da nedeni izafiyet! İyi-kötü belirlemesi de tercihe göreceli oluşur!
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.