Şey Der Gibisin... Şiiri - Gürsoy Solmaz

Uzaktan bakınca şöyle bir bakıp,
Sanırım içinden şey, der gibisin...
Bazen beni tutup, bazen bırakıp
İşte sevmiyorum duy, der gibisin...

Ellerle baş başa gizli gezmekle,
Göz göze gelince beni süzmekle,
Benim sevdiğimi duyup sezmekle,
Elini kalbime koy, der gibisin...

Ne iman bıraktın, ne bıraktın din,
Sevgice gönlüme hiç verdiklerin,
Saçların, gözlerin ve kirpiklerin,
Kaşlarım oklayan yay, der gibisin...

Yüreğin kopamaz bağlıysa kimden,
Ayrılmam sevdiğim tek sevgilimden,
Küçük yüreğimden küçük sevgimden,
Aşkımdan bu kadar pay der gibisin...

Sevgimi bilmezsin elbet bilmezsin,
Gül desem yüzüme inat gülmezsin,
Gel desem gelmezsin,yazık gelmezsin,
Günleri sırala say der gibisin...

Bendeki şu gönül bilmez kabahat,
Yüreğin, insafı bilmiyor heyhat,
Veremem bir ömür, ne de bir hayat,
Yıl değil verdiğim ay der gibisin...

Ben böyle yazmakla, sen okumakla
Kalbine ne gelir hele bir yokla,
Bitmez diyeceğim sıralamakla,
Ah gönlüm, vah gönlüm vay der gibisin...