Gökyüzü yıldızlar döküyor üzerime,
Kulaklarımda adını bilmediğim bir nağme
Sanki kalbinin atışlarıdır,
üzerime titreyen ay ışığı
Ey kalbime dudaklarıyla gül serpen,
hasreti yüreğime ağır gelen sevgili,
Söyle,
Hani nerde kelimeler,
Harfler tükendi senin güzelliğinde.
Yunus olsam anlatamam,
Mevlana desem, söyleyemem güzelliğini,
Mecnun’a sorsam Leyla’yı anlatır.
Ama nerden bilsin, Leyla olmadığını
Kalem, kırık dalların,
Boşlukta uçuşan yaprakları gibi,
Söyle,
Ey adını, bilmediğim harflerde saklayan sevgili
hiç sonsuzluğu taşır mı bu beyaz kağıt.
Ellerim, çaresizliğime haykırıyor.
Yüreğim çaresizliğine.
Yazamam seni biten harflerle.
Anlatamam, ama
Biliyorum,
Senin de bildiğin gibi.
Hikmet YanıkKayıt Tarihi : 19.3.2011 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!