Gelen sendin, giden ben.
Aslında ilk terkeden sendin,
Gecikmekle ahmaklık eden ben...
?'Hayat nasıl? ' diyorlar
'Boş' diyorum
Derken sondaki; 'şşş' harfi bir nesnellik katıyor cevabıma,
Susuyorlar,
Anlıyorlar,
Anlayacaklar...
Kendime çarpıyorum her düştüğümde,
Ve kalktığımda birçok ben bekliyor beni,
Ne çok BEN varmış bende,
İntihara sürükleyesim gelir her birini...
Ben gidiyorum
‘Nereye’ demeyin sakın
‘Erken’ demeyin
Ne geç kalmışlıklar içinde gidiyorum
Bilseniz…
Belki de;
Ask degildi bizimki
Bir cesit tuccarlik...
Ben sevgi verdim
Sen aci
Ey sevgili! En sevgili...
Üzerime sinmiş kokun, burnumun direğini sızlatırken
Yüreğimde hasretler demledim sana...
Gel de yudumlayalım...
Şimdi gidiyorsun
Dolu dolu…
Ellerinde ellerimi götürüyorsun evvela
Yüreğim yüreğinde atıyor hala
Her parçamı söküp uzaklaşıyorsun işte
BEN diye bir şey bırakmıyorsun!
Dünyada tüm pastel renkler
Renksizdi artık
Hayatın hiçbir sahnesi
Siyahın denkliği kadar denk değildi ömrüme…
Gittin,gidişin sanat oldu be…
Şimdi gitme zamanı değil,
Kal şiirlerimin redif sesinde...
Veda busesi bile konduramam yanağına,
bak, ölümüm ayak sesinde.
'Ayrıldık' derken bile birleşmiyor dudaklarım...
Sen bana 'Yeniden' diyorsun...
Dönüşlü mü sandın gidilen her yol?
Yanılıyorsun,
Yanıyorsun
Sen sadece k\anıyorsun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!