Sensiz Geçen Yaşamım Şiiri - Fahri Bulut

SENSİZ GEÇEN YAŞAMIN
Çınlıyor mu kulağın, her gün yaparım yâdın,
Anzer balından tatlı, duy yârim senin tadın,
Yüreğime kazdırdım, ölsem silinmez adın.
Kalmadı hiç bir tadı, sensiz geçen yaşamın.

Ben en tatlı buseyi, leblerinden almıştım,
Hasta olan canıma, anda şifa salmıştın,
Çaresiz denen derde, gülüm çare olmuştun,
Kalmadı hiç bir tadı, sensiz geçen yaşamın.

Rüzgârın getirdiği, kokunla avunurum,
Başka hiç koku almaz, tıkanır genzim, burnum,
Sendin yaşam kaynağım, ey sevgili gururum!
Kalmadı hiç bir tadı, sensiz geçen yaşamın.

Hayallerimden çıkma, her gece gel düşüme,
Yaz bahar oluyorsun, çetin geçen kışıma,
Merhamet eyle acı, gözlerimin yaşına,
Kalmadı hiç bir tadı, sensiz geçen yaşamın.

Umuda yolculuğum, sen gittin oda gitti,
Bağım, bahçem virane, bülbüller de terk etti,
Bülbüller küstü sustu, bağımda baykuş öttü,
Kalmadı hiç bir tadı, sensiz geçen yaşamın.

Rızazadeyi suçlar, gönülden gelen emir,
Ahla, vahla bitecek korkarım kalan ömür,
Buna can dayanır mı, ne taş ne de bir demir,
Kalmadı hiç bir tadı, sensiz geçen yaşamın.
23.03.2022
Fahri Bulut Rızazade