Sevsinler Şiiri - Kadir Orakçı

SEVSİNLER

Yine şiir mi yazdın, üç beş alıntı sözle?
Oy senin emekleyip, dillenmeni sevsinler
Kaç kişiye doladın iki kaşla bi gözle
Sen kimin kuyruğusun, sallanmanı sevsinler

Bazen kaşını çatar, burnunu kaldırırsın
Cesaretin yok ama, arkadan saldırırsın
Sen varya sen, adamı gülmekten öldürürsün
Yaz gününde kürk giyip, yellenmeni sevsinler

Kimliğinin gerçeği belli, peki ya sahten?
"İçtiğim zemzem" dersin ince belli kadehten
Ne "çüş" den anlıyorsun, ne "oha" dan, ne "deh"den
Sakin ol fesatcığım(!), dellenmeni sevsinler

Her önüne gelene basıyorsun azarı
Dostuna düşmanına kazıyorsun mezarı
Sen böyle davranmazdın kimin değdi nazarı
Herkese gıcık olup kıllanmanı sevsinler

Sana dudak bükenler, demek çekemiyor ha!
Onlar tuttuğu dalı, kökten sökemiyor ha!
Kıskananlar derdini dile dökemiyor ha!
Vay senin bu yanmadan küllenmeni sevsinler

Bekarlık yaramamış, senin evlenmen gerek
Bulursan o kahrını çekmeye talip yürek
Bence kimse eline su dökemez mübarek
En kıymetli şarapsın yıllanmanı sevsinler

Kadeh tokuşturmalar hergün keyfe kederken
Bahşişi ihmal etme hesabını öderken
Ayranın yok içmeye, lavaboya giderken
Makyaj yapıp allanıp pullanmanı sevsinler

Şiir diye yutturdun, elli yıllık nesiri
Çiğ köfte niyetiyle, pazarladın kısırı
Var mı şimdi bu sözde, Kıymetî'nin kusuru?
Her gün başka bir rumuz kullanmanı sevsinler

Kadir ORAKCI