Sevseydin Şiiri - Eyüp Doğru

SEVSEYDİN

Öyle içten,
Öyle kalpten sevseydin,
Issız gecelerin,
Nöbetlerini tutarmıydım.
Sabahlar bu kadar çaresiz,
Bu kadar zor gelirmiydi.
Yürekten sevseydin,
Hayallerim,umutlarım dağılmazdı.
Bırakıpta gitmezdin uzaklara.
Diri diri ateşlere attın beni.
Yaşadıklarımızı,
Yaşanmamış saydın.
Hani sonsuza kadar,
Hep benimle kalacaktın.
Yaşananlar hayal desem değil,
Düş desem değil.
O derin sözlerin.
Aklımdan bir türlü silinmiyor.
Kaderin ne suçu var ki,
Sensin bağrımı paramparça eden sensin.

Mutluluğa hasret yüreğim,
feryatla ağlıyor.
Ne yaptımsa bir türlü yar olamadın bana.
Kim bilir,
Bu kadar değer verip sevmeseydim,
Güneş gibi doğar,
Yıldızlar gibi bende kalırdın.
Çatlayan yüreğime,
Yağmur damlası gibi derman olurdun.
Her neyse aldırma gitsin.
Bu sevginin acısı bende,
Sefası ise sende kaldı.
Nasıl olsa borçlusun bana.
Ahirette alacağım olsun...

Ey hayat,
Sanada bir çift sözüm var.
Ne acımasız,
Ne kara yazısın böyle.
Aşkın çaresizliğini,
Bedenimde hissettirdin.
Bir mum misali,
Ateş olup yaktın.
Kollarım cansız,
Gözlerim fersiz kaldı.
Ne hayaller vardı içimde.
Ne olurdu beni de sevsendin.
Bu aşkın hesabını,
Ben ödedim.
Üstü de sende kalsın be hayat,
Sende kalsın.

...