Dön gel desek gelir misin aniden,
Bak Barış abi,bu çocuklar bizden,
Gülmüyor yüzleri,soldu renkleri,
Dön gel desek gelir misin aniden...
Nereye baksalar telaşlı gözler,
Ölümü artık enselerinde hissettiler,
Gün demleniyordu...
Bense başım eğik yürüyordum...
Kulağıma şarkımız fısıldanıyordu sanki,
Dilim eşlik ediyordu...
Sen yoktun bu şehirde,
Olsan da...Yanımda olmayacaktın ya...
Gün demleniyordu...
Bense başım eğik yürüyordum...
Kulağıma şarkımız fısıldanıyordu sanki,
Dilim eşlik ediyordu...
Sen yoktun bu şehirde,
Olsan da...Yanımda olmayacaktın ya...
Yenilgiler,galibiyetler...
Hepsini yaşadım bu hayatta...
Ne sevinç çığlıkları attım,ne isyan ettim,
Biri gelse ardındaydı diğeri,
Biliyordum...
Her yenilişimde,
Yorgun bir masalın hiç bitmeyen örgüsü,
Bir yerinden tutturulmuş,
Bölünmüş bir şehrin türküsü...
İnsana tok bir şehirdi belki de,
Kimisi kaybolmuştu içinde,
Kimisi ise sığamamıştı o koca şehre...
Çaresizim...
Tüm renklerin bittiği yerde,
Kopkoyu karanlıklar içindeyim...
Çıkmazlarda kalmışım,
Bir yol bulamıyorum...
Var olan sensin hala,
Çaresizim...
Tüm renklerin bittiği yerde,
Kopkoyu karanlıklar içindeyim...
Çıkmazlarda kalmışım,
Bir yol bulamıyorum...
Var olan sensin hala,
Bir masalsın ey İstanbul!
İki yakası bir araya gelmeyen,
Asırlık bir türküsün...
Yorgun insanların hiç bitmeyen öyküsüsün...
Cihanda bir eşin daha yoktur, bilinir,
Layığındır bu topraklar,bu insanlar,
Bir masalsın ey İstanbul!
İki yakası bir araya gelmeyen,
Asırlık bir türküsün...
Yorgun insanların hiç bitmeyen öyküsüsün...
Cihanda bir eşin daha yoktur, bilinir,
Layığındır bu topraklar,bu insanlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!