Sevmiyorum seni.. Şiiri - Zeynep Beşen

Gelmek isteseydin gelirdin.
Nasıl yüzsüzlüğe bürünüp kaç kere geldiysem sana,
Sende gelmek isteseydin.
Gelirdin..
Şimdi, durduk yere gelemiyorum türküleri çağırma bana.
Şiirlerini bu yalana bulama.
Kalemini bu yalan ugrunda bitirme.
Resimlerini çirkin çiz mesala,
Uykusuz gözlerle bak ardına.
Ne bileyim işte mantıksız sözler sarf et bana..
Anlaşamayalım seninle.
Ama gelmek istiyorum deme bana..
Gelmek isteseydin gelirdin.
Sen gitmek için bilendin.
Her gelişin keskinleştirdi gitmelerini.
Bunu bir sen göremedin.
Bunu bir ben bilemedim.
Bende anlamadım başda.
Biz biz olunca senle anlayamadık.
Cümlelerin kendini intihar edişini.
Anlamadık işte bir birimizi bin parçaya böldüğümüzü.
Yeniden yeni olaşamayımızı.
Eskilerde güzeldi diyemedik.
Yenileri hiç hazmedemedik.
Biz seninle sadece ayrılık konusun da eşleşe bildik.
Canımızın acıysıyla kaldık..
Ama hep mutlu göründük..
Onca ölünmüşlüğün ardına.
Bilmeni isterim.
Ben hep gelmeni istedim..
Gelmeyi istemediği bildiğim den,
Acımı içime atıp,
Sana sahte vurdum duymazlıklar gösterdim.
Olmadığın yerlerde ardından sözüme küfürler ekledim.
Adını artık küfürle birleşik söylerim..
Ağzımdan çıkan en büyük küfrü ben sana söylerim.
Küfrümün sese vurulmuş halidir seni sevmiyorum..
Sevmiyorum seni..