Sevmiyorum ki! Şiiri - Osman Yanar

Seni sevmiyorum ki; nerden çıkarıyorsun bunları.
Ne yaptım ki seni sevdiğimi gösterecek?
En fazla karşına geçip aşkımı haykırdım.
Gözlerinin içine bakınca dalıp gidiyordum birde.

Sabaha kadar başında bekledim hastayken,
Birde saçlarını okşadım sessizce.
Omzuma yaslandığında bağrıma bastım.
Gözyaşlarına eşlik ettim ağladığında...

Kalbimi verdim sana karşılıksız.
Aldırmadan yağmurda ıslandım seninle.
Kimse yokken yanındaydım, bırakmadım seni.
Şarkı söyledik dans ettik sabaha kadar.
Uykusuz kaldım belki gecelerce,
Ama pişman olmadım.

Elini uzattın geri çekmedim ellerimi.
Koluma girdin, seslenmedim bile.
Sevmedim belki kimseyi böylesine,
Yalvarmadım telefonun bir ucunda saatlerce.
Yanmadı belki yüreğim,
Hiç düşmedi böylesi bir ateşin içine...

Seni sevmiyorum ki;
Bunlara sevmek denmezse...