Sevmiyorum Bu Şehri Şiiri - Muharrem Tüfek

Sevmiyorum sensiz bu şehri!
Kokusu bir garip geliyor, yüreğim daralıyor.
Geçmemeye çalışıyorum senle anımız olan köşelerinden.
Tekrar yeşermesin o banklar, tekrar ıslanmasın yanaklarım.

Sevmiyorum sensiz bu şehri!
İçim içimi kemiriyor yokluğunun nirvanasında, cılız kalıyorum.
Bir Tac Mahal yaptırmalıydım oysa sana gönül tahtımın içinde bulunduğu, başımın tacının senin olduğu.

Sevmiyorum sensiz bu şehri!
Bütün gelgitlerinde bütün girdaplarında çığlık çığlığa boğuluyorum ve gözlerine bakarken boğulduğum anlar aklıma geliyor susuyorum sana kana kana.
Hüzünleniyorum anımsadıkça, avuçlarıma sağanak yağışlar bırakıyorum.

Sevmiyorum sensiz bu şehri!
Sensiz bu şehri!
Sensiz şehri!
Sensiz!