Sevmiyorum Beklemeyi Şiiri - Mehmet Zafer

Sevmiyorum beklemeyi! ! !
Bir şeyleri ümit etmeyi,olsun diye beklemeyi
Gelsin diye beklemeyi! !
Bir yerim ağrırken geçsin diye beklemeyi sevmiyorum! !
Sevmeyi de sevmiyorum..
Seviyorsun,hep öyle kalıyor mu sanki?
Gün geliyor gidiyor,gelmesini bekliyorsun.
Haber bekliyorsun
Geleceği günü ümit ediyorsun
Dönmesini bekliyorsun! !
Canın çay içmek istiyor,suyun kaynamasını bekliyorsun.
Su kaynıyor,demini almasını bekliyorsun.
Acıkıyorsun,yemek bekliyorsun.
Susanıyorsun,su bekliyorsun.
Hayatı da sevmiyorum
Doğuyorsun büyümeyi bekliyorsun
Büyüyorsun evlenmeyi bekliyorsun
Evleniyorsun çocuk bekliyorsun
Çocuğun oluyor konuşmasını bekliyorsun
Konuşuyor,emeklemesini bekliyorsun
Emekliyor,yürümesini bekliyorsun
Yürüyor, okula başlamasını bekliyorsun
Okula başlıyor, bitirmesini bekliyorsun
Bitiriyor evlenmesini bekliyorsun
Evleniyor,çocuk sahibi olmasını bekliyorsun
Dört gözle torun bekliyorsun! !
Gün geliyor uçup gidiyorlar yanından,
Yollarını bekliyorsun..
Bayramları bekliyorsun,
Belki birileri kapını çalar diye bekliyorsun
Takatın tükeniyor gün geçtikçe
Ölümü bekliyorsun..
Bütün ömrümüz beklemekle geçiyor
Sevmiyorum beklemeyi..
Bütün bir ömür beklemekle de geçer mi! ?
Geçiyor işte! !
O yüzden beklemeyi sevmiyorum.
Aslında zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum! ! ! !