Sevmiyorum Şiiri - Mustafa Sözlü

Sevmiyorum

Yanlış bir yokoluşu sevmiyorum.
Yorulmayacağım yaşamaktan hiçbir zaman.
Hiçbir mevsimi sevmiyorum,
Hasta ve yorgunsam.

Vurdumduymaz arsızlığı sevmiyorum.
İnanmıyorum coşkunluğa.
Sevmiyorum dahası,
Okuyunca başkası mektuplarımı,
Eğilerek üstünden omzumun.

Sevmiyorum yarım kalan şeyleri,
Ya da konuşmamın kesilmesini.
Sevmiyorum sırtıma ateş edilmesine
Karşıyım yüzüme de ateş edilmesine.

Nefret ediyorum,
Haber görüntüsünde dedikodu yapılmasından.
Şüphe kurtlarından,
Ya da,
Sürekli nefret edilmesinden kürkten,
Ya da,
Camın üzerinde demir gibi,
Olunmasından.

Sevmiyorum sonsuz güveni,
Gölge etmesinler en iyisi,
Yazıklar olsun bana,
Madem ki,
şeref kelimesi unutuldu.

Ve madem ki, ardımdan şerefime,
leke sürüldü.

Kırılmış kanatları görünce,
Duymuyorum merhamet,
Ve boşuna,
Sevmiyorum zorbalığı ve güçsüzlüğü,
Gördüğünüz gibi,
Sadece üzgünüm;
Çarmıha gerildiği için İsa’ya.

Sevmiyorum kendimi,
Korktuğum anlarda,
Dayanamıyorum,
Suçsuzlar dövüldüğünde.
Sevmiyorum ruhuma girdiklerinde,
Dahası,
Ona tükürdüklerinde.

Arenaları sevmiyorum,
İnsanları bir rubleye değişirler.
Varsın daha da çoğunu değişsinler,
Bunu ben hiçbir zaman,
Sevmeyeceğim.

Vladimir Vısotskiy
(Rusça) Mustafa SÖZLÜ