Bir zaman delice sevdalı olan
Bu Adam seni hiç sevmiyor artık
Seviyor derlerse inanma yalan
Bu Adam seni hiç sevmiyor artık
Aklına gelse de orada Mazi
Yansada tutuşup yarada sızı
Ansada adını arada bazı
Bu adam artık hiç sevmiyor seni
Yıkık dünyasının örenliginde
Hayatın zifiri karanlığında
Bırakmış Mazi nin derinliğinde
O adam seni hiç sevmiyor artık
Anlatsan derdini anlamaz şimdi
Yalvarsan yakarsan yine az şimdi
Yolda görse bile tanımaz şimdi
O adam seni hiç sevmiyor artık
Eskiden severdi o ölümüne
Sevgisiz Yaşanmaz bu delimi ne
Yoksa ihanetin bedelimi ne
O adam kimseyi sevmiyor artık
Yalçınım olanlar alın yazından
Sebebi birazda senin yüzünden
Düşürdün kendini onun gözünden
O Kadın seni hiç sevmiyor artık
Kayıt Tarihi : 27.11.2018 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey yar bana seni gerek seni seni.
B/eklersin sesinini sessizliğiyle yokluğunu.
Sesin yanan sobadaki alev gibi tüter gider bacadan.
Orada duramazsın, vazgeçersin.
Ya da doğa ötesi olur nemi gözlerinin damladığında yağmur tanelerinin yolculuğunda.
Hiç bir şey gönlümdeki kilidi açan dua kadar anahtar olamadı.
Acaba gitse miydi?..
Dualarımın bestesimiydi gelişi.
Cesaret edemezsin yorgan olan yanına dokunmaya.
Ama nasıl?..
Orada durdu, sonra bağırırsın özlemlerle.
Geri geri gelir, pencerenden o bozulmamış nem gibi.
Tırmanır şems vakti kimse uyumuyorken.
Kun fe yekün.
Ya birden kapı açılırsa?..
Anı kılan sebepse Hızır.
Ya göğün penceresinden gören olursa?..
Solmuş çiçeklere gark olan bakışlarımla hava karardı.
Kendi yüzümün tıpkısı uğrayın arada bir dedi.
Yakın etmek için ırağı.
Beni sevindirebilirsiniz, Mevlanın güzel adıyla.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
TÜM YORUMLAR (2)