Sevmiştim Şiiri - Vedat Yılmaz

Öyle sevmiştim seni anlatayım hele dur
Sevdanın en saf hali, özü gibi sevmiştim
Mahkûm eyledin sana, ister sal ister öldür
Bunca yıllık ömrümün gizi gibi sevmiştim

Sen değil miydin söyle başını alıp giden
Hasret libası giydim bol geldi birkaç beden
Görmese de gözleri cihanı seyran eden
Veysel’in can yoldaşı sazı gibi sevmiştim

Sevda ne bilir misin bazen ıstırap çekmek…
Bazen çiçek sulamak, toprağa fidan dikmek
Bazen de soframızda kızarmış dilim ekmek
Çorbamızın limonu, tuzu gibi sevmiştim

Şu garip yüreğimin aşk doldurdun tasına
Sevda nedir bilmezdim düştüm tam ortasına
Mecnun kavuşmak için sahrada Leyla’sına
Gördüğü ayağının izi gibi sevmiştim

Mağlup olma hayata inadına gül gide
Bir daha hiç gülmeye fırsat vermez belki de
Sensiz geceler çetin üşürken zemheride
Mangalda ki ateşin közü gibi sevmiştim

Elazığ/2022