Sevmiştik Şiiri - Nevin Kurular

Senelerin figanıydı
Kümülüs mavide boğuluyordu
Sis etkisiz kalmıştı ilk defa vuslatlara
Gri, şaşkın teslimiyete bırakıyordu kendini
O sabah semasında
Gözler biten yasına fıkırdıyordu
Gelişini kutluyordu varoluş.

Vardık! artık..
Gün kadar gerçek hülyalara vardık.
Sır işledik sırma sırma
Pare cana hale..
Bağrımıza hanlar yaptık.
Orman gövermeler
İlkyaz halayı sevinç hücrelerde
Yenibaştan dikildik hayata dimdik
Aşk gücünce yaşamaya yemindik
Çok mevsim yazdık alnımıza kader diye.

Yanlış hangi yazgıda şimdi.
Attığımız her zar dubara duygulara
Açmazlara an oldu yenildik
Mecal ile dikildik
Umut iblisin kaygısında
Zaman serzenişi doğrularda
Dosdoğru Sevdik!

Savunmasız yargılardan
Nasiplenen gizdik
Garip anlamlardan müebbete hüküm giymiştik
Hasret anaforu bir evren döngüsünde
Yörüngeye girmiştik.
Suç bizdik
Sevmiştik