Sevmişliğim Var Şiiri - Muhayyel Gizliay

Bir baykuş sesiyle kasvetlenir gece.
Geceye dizilir binbir türlü hece.
Gel sen etme zulüm bu gence.
Senin genç bildiğin kadar ihtiyar var.

Dağın zirvesine dizilir dumanlar peş peşe.
Yine konmuş kuzgun bir leşe.
Teamüllere uygun uğurlanmak isteğimden.
Senin bilmez sandığın serde onca usul var.

Yalınayak düştüm o hikayenin peşine.
Kader oyun oynadı diye yol gitmez hedefe.
Etmem onların arkasında secde.
Senin münafık bildiğin kadar iman var.

Sesim çıkmaz hiçbir deyişe.
Sinmiş duygular, kalmadı öfke.
Sanma güçlüler, yan yana geziyorlar diye.
Onların içtiği kadar, yarım attığım var.

Sessizim ateşin körüklenişine.
Mahvolmuş tahammülüm zirvesinde.
Sanma bu günü, yarını bizden iyi bilirler.
Onların sabahladığı kadar, güneşe selamım var.

Kanmam geçti, onca cilveye.
Niyetim yok, bilmediğim haneye girmeye.
Sanma onlar seni benden çok severler.
Benim kendimden çok seni sevmişliğim var.

Muhayyel yine kapıda ellerinde hediye.
Sardı varını yoğunu yırtık beze.
Onların gelmeye niyetlendiği kadar,
Benim kapıdan dönmüşlüğüm var.