Sevmişim Şiiri - İsmail Türkmen

günler geçti her gecenin araksından
çiçekler solmadı ya sensiz kokmadan
her tac dkümlerinde ayrılık vardı senden
ellerim ararken sevgide titreyen ellerini
sen olmaya geceye yüz tutmasndan
günler geçti her gecenin arkasından

uzandığımda saçalrını okşamaya
bahar mevsimiydi geceyi selamlayan
savrulurken hasretine sonsuz düşlerim
açmadan meyveye duran çiçeklerim
seni aradı her yağmur damlasında gözlerim
günler geçti her gecenin arkasından

yüz yıl mı yoksa bilinmeyen zaman da mı
sevdiğimi bilemeden yüreğinde güzelliği
bakarken hüzünlere yatak olmuş gözlerini
görmeden yağan sevgi çiçeklerini dermeden
günler geçti her gecenin arakasından

yosun tuttu göz pınarlarıma akan yaşlar
sel olup yüreğime gül dikenleri sensiz dolarken
ağlayan gözlerimde yıldızlar yakamoz olurken
seni yaşadğım bilinmeyen mutlu geceden
günler geçti sana yazılan her heceden

yar diye sardım karanlığı sineme sevgiden
yara olmadan yüreğim sızılara bezenirken
güller yüreğimde diken olup gezinirken
sana tenlerimde yaşayan sonsuz sevgiden
günler geçti her gecenin arkasından

baktım geriye ne kalmış diye önceden
bir leylaile mecnun denen hikayeden
güünler gelip geçerken seni doyası sevmeden
yüreğimde işlenmiş sen varsın hala bilmeden
günler fi iken yıllardır yüreğimde seyereden

sevgi unutamakasa duyguları silmeden
yüreğimde yaşatmaksa seni incitmeden
sevmişim ben bilki sen bile bilmeden
gün geöerken tarih fi den gelen sevginden
mutlu olurken geçse de her bir geceden