Sabahın ilk saatlerinde sevdim seni
Hani güneş bile kızmamışken monotonluğa
İnsanlık başlamadan saçma sapanlığa
Ve daha cahillikle doldurmadan bilincimi
Sabahın ilk saatlerinde sevdim seni
Henüz yaşama telaşı sarmadan bedenimi
Bir sevdadır tutturdum
Her şeyden öne koydum sevgini
Sabahın ilk saatlerinde sevdim seni
Çünkü bunlar ayrıcalığın saati
Hani, işçi bile daha sevememişken işini...
Zorunluluğun değil bu, gönlün hizmeti
Sabahın ilk saatlerinde sevdim seni
Hani hava bile kirlenmeden
Hissedebiliyorken toprağın nefesini
Ne egzozu var, ne de arabaların sesi...
Ve yine;
sabahın ilk saatlerinde sevdim seni
Sen uykuyla bütünleştirmişken güzelliğini
Daha günüm aymadan sevdim
Aydınlanacak, açınca gözlerini...
Kayıt Tarihi : 14.9.2019 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!