Sevmez Olsaydım Şiiri - Kenan Kervan

Bir güzel gördüm adı Ahu.
Ela renkli bir çöl çiçeği sevdi bu kalp.
Yürek eridi, aktı damla damla yoluna.
Üstüne basıp geçti,
Toplayan olmadı.
Geceler sabaha koşmasaydı keşke.
Güneş hiç doğmasaydı.
Gözlerim kör olsaydı da,
Onu görmez olsaydım.

Ah bu gönül ah, çok yandı,çok bekledi.
Yıllardır aradı bu batmaz güneşi.
Biliyordum,tanıyordum çok eskiden beri.
Ruhumun yarısı ona ayrılmıştı sanki.
Şimdi o yarıyı da alıp gitti.
Ah şu aklımı kaybetseydim de keşke,
Seni hiç bilmez olsaydım.
Yollar hep çıkmaza varsaydı da,
Seni keşke bulmaz olsaydım.

Gidişinin ardından unutmuştum seni.
Bitti dedim bu masal,gitti baharlar.
Lakin çıktın yine bir anda karşıma.
Yüreğimdeki taşı söküp attım bir anda.
Açtım yine kapılarını zayıf yüreğimin.
Keşke görmeseydim yine seni.
Keşke gelmeseydin de,
Seni hiç sevmez olsaydım.

Bu sevmek ne yaşamak,ne de ölmek.
Bilinmez bir derde derman aramak demek.
Aşk demek yok olmakmış her hasrette.
Her gülüşte yeniden doğmakmış sevmek.
Azrail çıksaydı karşıma keşke sen yerine.
Adam gibi alsaydı canımı da,
Bin kere ölmez olsaydım.
Yine seni sevmez olsaydım.
Seni hiç sevmez olsaydım.