Sevmeyin artık Şiiri - Yasemin Güven

Seni ne kadar sevdiysem bir okadar da bitirdim külün dahi kalmadı yüreğimde...
Sen koca bir yalandan ibaretmişsin öyle ah ettim ki sana ahım tutsun yakanı...
Ben seni sevmeye kıyamazken sen benim dünyamı alabora ettin...
Cam kırıkları gibi paramparça olsun hayatın kötü kalbin yıkıl doğrulmayasın...

Uykuların bölünsün kabuslara karışsın her nefeste adım dönsün dilinde...
Bir yudum sevgiye muhtaç ol sev ama bir daha asla sevilme sevgi görme...
İki dizinin üstüne çök ben ne yaptım diye kendini yerden yerlere vurki anla...
Hayatında dost dediğin kimse kalmasın doğan güneşe bir insan sesine muhtaç kal...

Sevmeyin sevmeyi beceremiyorsanız kalp kırıp hayatı zindan ediyırsanız...
Tuttuğunuz eli bırakıp başka eli tutucaksanız tutmayın zehir etmeyin yaşamayı...
İnsan neden ihabet eder yada başkasının eşini sever yuva denen şey neden var...
Hayat çok garip işte seversin sevilmezsin 3 kuruşluk insan kendini 10 kuruş zanneder ve değersiz olursun...

YASEMİN GÜVEN