Hüzünler bile, illet oldu yaşadıklarımıza.
Haksız prangalar vuruldu, kalplerimize
Sevgiler öksüz, sevgiler yetim, şimdi
Hüznün gözünde yaşlar, ağlamakta sessiz
Biz sevmeyi unuttuk, ey sevgi.
Taş kesildi, kırıntı sevgilerimiz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var