kimse bilmez
bir kadından bile fazla hassas
ve aslında
çok kırılgan olduğumu
içime atmışımdır hep
ve sevgi
unutturmuştur kırgınlığımı
sevmeyi sevdim
hiç aramadım
bendeydi zaten
sadece paylaşmak istedim
ne beyaz, ne kırmızıydı gülüm
istedim ki kendi renk versin
kalbine yalın ayak
gözlerine kaçamak dokunduğum
okyanusun rengiydi yuttuğum
acıttı hep, hüznüme tuz bastı
gülün kokusuydu hep sunduğum
dikeni hep kalbime battı
Kayıt Tarihi : 12.5.2014 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!