Sevmeyi sen ne bilirsin!

“Öğrenmek gerek! ”

Gönlün aşkı anmıyor ki
Gülmeyi sen ne bilirsin
Benim gibi yanmıyor ki
Sevmeyi sen ne bilirsin

Benzetirler hep meleğe
Dayanmazsın tek çileye
Sevgi dolu bir yüreğe
Girmeyi sen ne bilirsin

Versen bütün servetini
Görmüyorsan hürmetini
Seven kalbin kıymetini
Bilmeyi sen ne bilirsin

Çatma artık kaşlarını
Kır kalbinin taşlarını
Akan gözün yaşlarını
Silmeyi sen ne bilirsin

Sevda yolu sen hep sarp de
Gönlün savaş her gün harp de
Senin için yanan kalpte
Sönmeyi sen ne bilirsin

Gülün azdır dikeninden
Oldun dudak bükeninden
Gururundan o kininden
Dönmeyi sen ne bilirsin

Çözemeyip sorguları
Zirve edip duyguları
Haram sayıp uykuları
Bölmeyi sen ne bilirsin

Kalpte sevgi taşımadın
Hiçbir derdi kaşımadın
Bir aşk için yaşamadın
Ölmeyi sen ne bilirsin

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA