Sevmeyi özlemek de geldi başıma,
ikinci kez...
İlki yaşantımın başlangıcındaydı,
sonuncusu,
sonunda ömrün...
Arada hem iç içeydim sevgiyle,
hem hasret...
Ne kadar zor,
olmayan sevgi,
hasret bile.
Özleyememek,
olmayan sevgiye hasret kalmak.
Zor, çok zor...
Yine sevgiye hasret,
yine hasrete özlem.
Bir kelimeye,
bir söze,
bir göze özlem,
bir sese, bir dokunuşa bir bakışa hasret.
16 Ocak 2018 22:00
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!