Sevmeyi Öğret Şiiri - Kemal Berk

Tut öğretmenim tut küçük elleri
Bana beni bana sevmeyi öğret
Kötüden kaçınan güzel dilleri
Bakarken gözümle sevmeyi öğret

Gönlüme hakikat rehberi eksen
Eğriyi atarken doğruyu versen
Özüme gülleri severken diksen
Yalandan kaçırıp gerçeği öğret

Şu dünya düzeni temizlik olsa
Yürekte var olan korkuyu atsa
İsteyen riyayı içinden kovsa
İblisin şerrini bizlere öğret

Okumak öğrenmek her insan işi
Rabbine uymayan iblisin teki
İnsanı şeytandan ayırsak peki
İnsanı sevmeyi Kurandan öğret

Hiç durmadan yazın kışın çalışan
Arıdır çiçekten özünü alan
Gönülden gönüle tahtını yapan
Çalışıp kazanmak nasıldır öğret

Güzellikler sıra sıra dizilmiş
Yaydığı kokuyla misleri vermiş
Hayvanın şuh sesi gönlü feth etmiş
Bitkiyi hayvanı sevmeyi öğret

Aslımı neslimi imanı öğret
Geçmişte yaşayan atamı öğret
Öğretmen sevmeyi sevginle öğret
Kula kulluk değil İnsanlık öğret

Beni insan diye yaratan Hakk-ı
Özüme aktarsan Kuranın hakkı
Peygamber öğretti Hakk hakikatı
Muhammed Mustafa sevgisi öğret

Kül özü yanıyor Hakk-ın aşkıyla
Ilım irfan hakkı veren sedaya
Hasret kaldım ilk öğretmen anaya
Sevmeyi sevdayı ayetten öğret

Kemal'eren/Kemal Berk