Sevmeyi öğrenin Şiiri - Sinan Bayram

Geceler bilirim ben gözyaşı içinde
Gökyüzüne sitemli bir yürek gibi
Bir rüzgarın bakışında durur
En soylu kavgada sevda seli
Savrulmamış duygularda durur
Gözlerden akıtılmamış damlalar
Söyleyin bana hadi ey canlar
Siz daha vurulmadınız mı yürekten
Gökyüzü görmedi mi siteminizi
Yoksa siz hala şafaklarda mısınız
Desenize yorgun değil düşleriniz
Ay geceden hep uzak sevda türküleriniz
Sizde de yağmur var bizde de
Peki sizin sevdanız nasıl söyleyin
Şafakların renginde yakıcı güzellikte mi
Yoksa ateş kalır düş hapsinde öylemi
Bizim sevdamız gecemiz gibidir
Hem karanlık hem meçhul
Ama sonunda ışık var be dostlar
Biz aydınlığa yürüyorsak
Siz karanlığa mı göçüyorsunuz
Siz de ayna var bizde hiç yok
Ey dostlar gönüldaşlar
Zindan kötü değildir
Prangalar düşman değildir
Sevmeyi bilirsek geceye şafak biziz
Sevmeyi öğrenin be dostlar
Gecelerin gözyaşı hep bundandır
Sizin şafaklardaki gafletinizdendir
Hep bir gece olup şafak aramayın
Hep bir ışık olup geceyi aydınlatın
Sürgün yok böyle yüreğe zulüm yok
Biz sizin için hep nöbetteyiz dostlar
Bizim için ufuktaki ışık sizsiniz
Kaybolmadan uyanmanızı bekliyoruz
Ne zaman yüreğinizi yoklayacaksınız
Cehennemi uslandırmanın vakti gelmedi mi
Kendinizi bulmazsanız eğer
Gece celladınız olur ey dostlar
Kendinize kavuşun artık
Zifiri karanlığa bir ışık da siz olun
Tüm umutlu yarınlar için
Tutunun artık yürek kıyınıza
Bırakın sevda çözsün tüm gitmeleri
Sizin olan hep sizde kalsın böylece
Yeter ki yüreğinize kulak verin
O zaman her mevsim bahar sizsiniz
Ve her bahar da yeşeren gül duygularınızdır