Sevmeyi bilmiyoruz.
Gah yüreği taş olanı severiz.
Gah neden sevdim diye sitem eyleriz.
Pişmanlıklar dükülür sevgi diyen dudaklarımızdan.
Ne çok özlemişim diyen diller, üç yüz altmış derece döner.
Ruhumuzda ne varsa yok olur, o ateşler bir anda söner.
Sonra sil baştan, aynı şeyler bir başkasına.
Dönüp arkaya baktıkça.
Ne iyi ettimler...
İyi ki ayrıldımlar...
İyi ki seni sevmişimler....
Kayıt Tarihi : 9.5.2011 01:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!