Unut dediğin yerde umutlarım emeklemekten kurtuldu.
Şimdi sensiz adım atmayı öğrendim.
Sensizliğin adımlarını atıp.uzaklaşırken senden
Özgür rüzgârlar güzel melodileriyle birlikte okşuyordu öpmekten çekindiğin tenimi.
Sensizliğin hava boşluğundayım şimdi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta