Sevmeyi Bilmesem De-1- Şiiri - Şair Dihye

Güller neden kokmaz oldu kaç zamandır?

Neden uçmaz oldu şehrimde kelebekler?

Neden eskisi gibi değil hiçbir şey

Ve neden ördü hayatı deli rüyalar?

Selam vermez oldu artık karayel,

Uğramaz oldu bizim semte lodos,

Takıldı aklıma yine bin bir sual.

Düşünmeye durdum yine belli belirsiz,

Anlamaz oldum işte

Hayatı rüyalarda yaşamak nasıl olur?

Ve insan oğlu neden rüyalarda kaybolur.?

Sevdim seni inan

Kitaba adanmış bir yemin kadar.

Toprağına dokunduğum

Bir kum tanesi, bir kıvılcım, bir zerre kadar

Ellerin kadar seviyorum seni ellerin kadar.

Ağlarmısın gecelerde hiç,

Ağlarmısın yorganını başına çekip,

Terlermisin benim gibi sırılsıklam

Buz kesen İstanbul ayazında.

Çınlar mı hiç kulakların,

İşte bu nemli mısraların sesiyle

Bu poyrazlı, bu soğuk, bu ayaz gece

Geceden de karanlık mısralarım

Çınlatır mı kulaklarını Leyla?

Sen gecelerde kaybolan yıldızlar gibisin

Kayıp gidersin parmak uçlarımdan

Her gece yepyeni düş verirsin

Ellerimde eriyen bir sabun gibi

Yüreğimde erirsin..

Sen bir hayalsin

Rabbimin rahmet olarak indirdiği

Sırf rüyalarımı süsleyesin diye...

Çölde kervanları basan eşkıya gibi

Düşersin şehrime her gece

Umarsız, kayıtsız, düşünmeksizin

Her gece eksi sonsuz derece

Alev alev cayır cayır İstanbul

Zerre zerre, hece hece

İstanbul’da senin gibi işte

İstanbul’da öylesine bir bilmece.....