Bir sessizlik var ruhumda
Sigaram sönmüş bekler ağzımda
Kibrit yanmaz titrek ayazda
Kaybetmeyi bile beceremedik biz
Hergün özlerken uzak durduk
El eleyken söz ile vurduk
Kalbimizi boş yere yorduk
Birleşmeyi bile beceremedik biz.
Kalem yazmaz derdimi kimse bilmez
Özlemekte güzel bilmeyen özlemez
Ama ben hep o halde derdim dinmez
Uzak yakın demeyip sarılmayı beceremedik biz
Kayıt Tarihi : 14.7.2019 02:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bazen özlerken canın yanar bazen görmez iken
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!