Hatice Geçkil - Sevmeyi Beceremedim.... ...

Bir bahar daha yaşamayacağız seninle
Korkma sevgili gideceğim, geldiğim gibi bir gün..ve o gün, belkide sen mutlu olacaksın, azda olsa kaplayacak yüreğini garib bir hüzün…kimbilir o duymak istemediğin sesim belki çınlayacak kulaklarında, görmek istemediğin yüzüm, izlerini bırakıcak belki sende ve ben olmayacağım artık belkide bu hayatta…kimbilir belki anmayacaksın adımı bir daha, bir daha çıkmayacağım karşına, at yüreğinde benli ne varsa sende sana ait ….ama unutma bulamayacaksın bir gün beni..
sana yazdım şiirlerimi, sanaydı sözlerim, sana açtım kilit vurulmuş yüreğimin kapısını sende hiç anlamı olmadı olmayacakta belki ………
olsun ben biliyorum, sendeki beni, sevgimdi ağır gelen omuzlarına, yüreğine taşıyamadın hafifti oysa,benim sevgim hiç bir şey ağır basmaz,hiç bir şey acıtmaz,hiçbir şey bir şey olmazdı…taşısaydın azda olsa, olmadı..,
sanırım,.ben seni Sevmeyi beceremedim.... Beni bıraktığın yerde,... Karakış ayazında yüreğime. Baharlar getirdin. Meğer ben kurutmuşum senin çiçeklerini, ben yıkmışım hayallerini bilmeden, farkında olmadan, yüreğin başkasına aitken dolu yaşarken sevdanı sen bir damla sevgi bekledim senden, ben sevmeyi beceremedim sevgili, bilemedim ne yapacağımı, saçmaladım hiç bir hesabım olmadı senle… Sen bana sevmeyi öğrettin aşkı tattırdın. yüreğime... Sevda verdin. Ben sevmeyi beceremedim.seni sevgili ….
şimdi mevsim bahar..oysa, bende senden ayrılmaya hazırlık var …kanıyor belki içim belki yıkılacağım tökezeletecek yüreğim beni, Oysa iki asi, iki deli yürektik, Acıya umut katan.. umuttan şiir yapan, iki deli yürektik sevgili..Hayata anlam yüklerken, ben sevgimle sen aşkı yürekten yaşarken başka yürekte, ben seni sevmeyi beceremedim sevgili…. oysa ben… Uçurumun kıyısında yaşarken hayatı, bir gün yüreğimdeki umut mumlarından senin sevgin için yakacağımı bilemedim…..
özlemlere kucak açtım sevgili,mesafelere doydum senin özlemimle yanan yüreğime prangalar vurdum..ellerin yerine.